İnsanlar tercihler konusunda önyargı demeyeyim ama o anki his ve tercihlerine göre sevdiklerini veya sevmediklerini ifade eder... Herkes gibi. Belli bir dönem haz almadığınız ve hayatınız boyunca haz almayacağını düşündüğünüz durumu HAYAT ÖYLE BİR YAPAR Kİ tam içine koyar sizi. Ve yıllardır haz almadığınız veya içine girip tatmadığınız duygu ve düşünceler tamamen yok olur farklı bir bakış, dokunuş ve nefes alış hissedersiniz... 10 yıl,5 yıl, 3 yıl, 1 yıl, 6 ay, 3 ay önce söylediğiniz veya duruşunuz olan bakışınız belki 10 dakikada değişmez ama yaşanarak 2-3 günde değişebilir. Bu değer verdiğiniz ve sevdiğiniz insanın etkisiyle süreç çok ama çok kısalabilir... ASLA diye gördüğünüz önce OLABİLİR'e sonra da EVET'e döner. Bunun adı döneklik veya halk tabiriyle tiye alınan "OOO NE OLDU?" tarzı yaklaşımdan ziyade senin değer ve sevgiyle bütünleştirdiğin o soğuk durduğun mekanın ve bölgenin ısınmasıdır... Çünkü o bölgeye değer ve anlam katan ÖZEL biri vardır... Bu özel birisi bulunulan veya hiç haz alınmadığı düşünülen ortamın kışın DOĞALGAZI, yazın ise klimasıdır. Terlemen de üşümen de onunladır... Mekanlar ve ortamlar kişilerle anlam ve değer kazanır, onunla birlikte yürünen her kaldırım taşının her köşenin her dolmuşun her otobüsün ÖZEL ve GÜZEL anısıdır...
Olayın özeti benim yıllar öncesinden ısınamadığım ve mahkeme kararı olmadığı sürece (işin esprisi) bilmediğim ve aynı zamanda gitmek istemediğim mekanın ikametgahım haline gelmesidir. İç dünyamda ÇOK AMA ÇOK ÖZEL olma halidir. Bu anlattığım basit bir ikametgah değişimi gibi görülebilir ama olay sadece o değildir. Ben belki o bölgeye ve yöreye ömürlük kayıt yaptırmadım ama sevdiğim insanın yüreğine DEMİRİMİ ATTIM... Başlık 2 TL... Kısa bir yolculuktan ömürlük adımlar atar oldum... 2 TL Üsküdar'dan Kabataş veya Beşiktaş'a geçiş halidir... Ben her gün bu yolu kateder oldum. Bu yolda ne mi var... Anadolu'da metropol veya büyükşehir görmemiş insanların pembe dizilerde 1-2 dakika hazır programı aldıkları İstanbul'un boğaz manzarası var. Ben her gün memleketteyken özlemle baktığım ancak şu anda sadece işe gidiş güzergahı olarak kullandığım MANZARAYI ve gelinen noktayı anlatıyorum... Fiziken değişen durumun meblağı belki çok küçük ve görünen yüzü birçok insan için çok anlamlı ve hasret dolu olabilir ama benim için işten YÜREĞE, SEVGİYE VE DEĞERE giden yol... Ücret sadece 2 TL... (basın kartından dolayı onu da vermiyorum bu diğer insanlara haksızlık olabilir. Tartışmalı bir konu.)
Başlıkla konu arasında belki bağlantı kopukluğu olabilir ama bağlamaya çalışayım.
OLAYIN ÖZETİ, .BAKIŞ AÇIM VE YAŞAM ŞARTLARIM DEĞERLE BAŞLAYAN BİR YOLU İZLEDİ VE BENİ DOĞRU ADRESE GÖTÜRDÜ...
SON DURAK...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder