Tek mi çift mi?

Gençliği bir kenara bırak, çocukluğumu bile arar oldum..
Her geçen gün anılarla, ilişkilerle yoğruldum, karmaşık bir figüre dönüştüm görüntüde. Oysa yüreğim netti hislerinde ve eylemlerinde. Onu arıyordu, onu istiyordu. ‘Evlen’ baskıları arttığında sorguluyordu yalnız başına kaldığında.İnsanların ‘evlen’ sözü sözde kalıyordu doğru insan olmayınca…
Doğru neydi, 2 çarpı 2 olsa netice bulunurdu elbette. Ama doğru bende gizliydi, sözlerle bir yere kadar ifade edilebilirdi. Sadece gözler aramadı onu, düşünceler de çizmeye çalıştı şeklini şemalini.Ama bu eşgale ve fikre uyan daha çıkmadı.
Çıksaydı, teorideki ‘evlen’ sözü pratikte erken meyve bile verirdi. Çünkü tecrübe ve bilinç denen illet tıkamıştı önünü. Kriterleri arttırmış, bulunması zor biri haline getirmişti istekleri. Oysa o gerçekten vardı. Ama neredeydi… Evet senin gibi ben de onu arıyorum. Ve biliyorum ki o insan var…Çünkü yalnızlığın bile Allah’a mahsus olduğu bu kainata tek gelmemiştik. Çiftimizi bulmalıydık. Belki rastladık treni kaçırdık ama tüm yolları tıkamadık. Elbet hayat kervanında bulunur bizim yürek ganimetimiz.30’u aşmış tüm bekarlara ithaf olunur…