SELAM PATRON :)

Küresel ısınmayla havamız değişti, ekonomik soğumayla dengemiz bozuldu... Kuru parayla faizle ayakta kalmaya çalışan bankalar batmaya başladı, olan da her zamanki gibi garibana oldu. Hemen hemen her kurumda işten çıkarmalar var... Haliyle biz basın sektöründe de... Genelde yılbaşı öncesinde sağolsun patronlar zam yapmamak ve ekonomik çıkarları adına en alt ve orta kesimdekileri işten çıkarır bir iki ay sonra daha az veya aynı maaşa geri alır. Şimdi kriz nedeniyle birçok basın yayın organında tensikatlar var ve hala devam ediyor... Peki kimler işten çıkarılıyor? Amcası, dayısı olmayan ve tek amacı iş yapmak olan birçok emekçi? Peki neden? Alınteriyle aldığı 3-5 kuruştan kar etmek için... Peki sorarım size.... Hangi patron, iş yapmayan akraba ilişkisi bulunmayan bir insanı çalıştırır... Bu her sektörde böyledir. Tanımadığı bilmediği bir insan çalışıyorsa işi nedeniyle çalışıyordur... Haa istisnai yalakaları (karaktersizleri) bunların dışında tutmak gerekir... Çözümü ne? Çok basit... Tek işi ailesini geçindirmek olan, her ay sonunu zor getiren ve aldığı maaşla ayakta kalan bir anneyi veya babayı çıkarmaktansa onun bunun hatrına köşe kapmış olan ve neredeyse bir servisin maliyeti kadar para alan köşeyi kapanı çıkarmak yeterlidir... Bir evin gösterişli yanan lüks içindeki ateşini söndürmezsiniz, sadece alevini azaltırsınız ama bir köşeyi dönen yerine 10 tane emekçiyi çıkararak 100 kişinin yağ sürülen ekmeğini kuru bırakırsınız... Mesela bizde bazı köşelerde insanın özeli olan cinselliği ve yatak odasını veya beynindeki sıcak ilişkiyi kaleme alanlar var... Ne gariptir ki en fazla okunan köşelerimizdendir bu... Ve bu köşeler beyinle mi yoksa beden teriyle mi alınır bilemiyorum... Bizim ilgi alanımıza girmiyor :))) Yakın zamanda diğer şirketlerde olduğu gibi bizim sektörümüzde de geniş çaplı bir operasyon var... Emekçiler vicdani sorumlulukları çerçevesinde işini yapıyor, diğerleri ise keyfine bakıyor... Emekçiler şanssızlıktan yakınır ama aslında bu işten çıkarmanın bir piyango olduğunu düşünürseniz en büyük ikramiye onlara çıkar... Çünkü çalıştıkları ve mücadele verdikleri için talihlidirler... Tıpkı torpili olmadığı için veya olduğu halde kullanmayarak doğuya askerlik yapmaya gidip şehit olan Mehmetçiklerimiz gibi...

Herkese bol şans... Her çalışan gibi benim de bir biletim var ve açıkcası büyük ikramiye çıkarsa emin olun üzülmem... Bunu samimiyetimle söylüyorum üzülmem... Diğer emekçilerin de üzülmemesini tavsiye ederim... Çünkü bizler emeğimizle varız bu emeği gururumuzla, onurumuzla ve vicdani sorumluluğumuzla işe olan saygımızla belki burada olmaz ama başka bir yerde ifa ederiz... Şu ana kadar ettik bundan sonra da ederiz...

NOT: İşten çıkarılma endişem yok (büyük konuşmamak lazım :))) ama çıkarılma duygusunda olan ve şu anda işsiz kalan arkadaşlarım adına yazdım bir anlamda...

Şunu da belirteyim... Aydınca'nın (Aydın abi) dediği gibi burada çok karamsar ve olumsuz bir patron profili çizdim... Hiç mi iyisi yok... Tabii ki var... Ama iyileri bu çark maalesef fazla işler halde bırakmıyor... Bir şekilde dışarı itiyor ki yan yollara sapma, bireyi, toplumu ve ülkeyi yanlış rotalara götürüyor... Haliyle de acısını yine toplum olarak bizler çekiyoruz...

Bir anlamda filmin adını hatırlamıyorum ama yıllarca hapishanede yatan bir mahkum cezasını çekip dışarı çıktığında hayal kırıklığına uğruyor ve hapishanedeki arkadaşlarını daha samimi ve insancıl buluyordu geri dönüyordu... Bireyler küstürülüyor, yıldırılıyor ve dürüst olduğu için dışlanıyor... Patronla ne alakası var diyebilirsiniz... Balık baştan kokar diye bağlayayım...